Op dit moment hebben wij geen kittens beschikbaar!

Geschiedenis

Het begin van het Ragdoll ras is even controversieel en gehuld in nevelen als het ras zelf. De opgeschreven geschiedenis is verwarrend en vol met tegenstellingen en sommige delen zelf zijn onmogelijk om te bewijzen. Er zijn echter elementen die we zeker weten, zoals dat de Ragdoll geschiedenis gestart is in Riverside, California (USA) in de 60'er jaren door een vrouw genaamd Ann Baker. En dat het fundament van het ras een gewone straatkat was, genaamd Josephine.

Ann Baker was een fokker van Perzische katten, voornamelijk zwarte, voordat ze met Ragdolls begon. Josephine was een witte, langharige halfwilde kat die eigendom was van Ann Baker�s buurvrouw Mevrouw Pennels. Zoals zoveel katten in Riverside die vaak op straat kwamen, was Josephine vaak drachtig en produceerde veel kittens. Op een gegeven moment is Josephine aangereden door een auto en Ann Baker�s buren, die op een lokale universiteit werkten, hebben haar gered en weer volledig gezond gemaakt. Tijdens deze periode heeft Josephine de hele tijd binnen moeten zitten en werd ze wat minder wild. De eerste keer dat ze weer een nestje kreeg na het auto ongeluk werden de kittens in het huis van Ann Baker geboren en dat is het moment dat Ann iets zag in de kittens.

De vorige nestjes van Josephine hadden allemaal wilde katten opgeleverd, maar na het auto ongeluk waren de kittens precies het tegenovergestelde. Ze waren juist erg relaxed en sociaal! Het is niet helemaal duidelijk wat precies zo anders was in deze kittens en hoe ze zo kwamen. E�n theorie is dat het auto ongeluk de genen van Josephine heeft veranderd, maar dat is gewoon onmogelijk. Ann Baker heeft ook beweerd dat Josephine is 'geholpen' op de universiteit na het ongeluk en dat ze nieuwe genen ge�mplanteerd heeft gekregen; maar ook dit was in de 60'er jaren nog onmogelijk, zelfs als er een goede reden voor geweest was. Een andere theorie suggereert dat Josephine een mutatie heeft gehad in haar cellen, wat in theorie wel mogelijk is maar erg onwaarschijnlijk omdat er waarschijnlijk meerdere genen verantwoordelijk zijn voor het rustige gedrag van de kittens. In ieder geval zag Ann iets speciaals in de kittens dat ze uiteindelijk heeft besloten om met deze kittens te gaan fokken en hun te gebruiken om een heel nieuw ras te cre�ren.

Het eerste kitten van Josephine die eigendom werd van Ann was Buckwheat, een zwarte poes die er een beetje uitzag als een Birmaan.

Ann kreeg later nog het eigendom over een dochter van Josephine, een bicolor die ze Raggedy Ann Fugianna noemde. De vader van Fugianna was Daddy Warbucks (een mitted), de zoon van Josephine, eigendom van buurvrouw Pennels. Al deze kittens kwamen van Josephine, maar ze waren waarschijnlijk allemaal verschillend in grote. Ann was erg onder de indruk van het uiterlijk van Daddy Warbucks, die eruit zag als een Heilige Birmaan met een neus blesje en een witte stip op de staart. Het was deze kat die Ann later de 'Vader van het Ragdoll uiterlijk' noemde, en ze gebruikte hem vaak als dekkater in haar Ragdoll fok programma. Deze drie katten zijn het fundament van de Ragdoll, het was voor Ann niet mogelijk meer kittens van Josephine te krijgen. Nadat Josephine nog een tweede nestje kreeg na het auto ongeluk hebben de eigenaren van Josephine besloten haar en haar kittens te laten inslapen.

Ann maakte promotie voor het ras met advertenties en folders, en snel kreeg de media aandacht voor de Ragdoll. Toen ze met het fok programma aan de slag was, deed Ann iets wat nog nooit gedaan was in de kattenwereld; Ze maakte van de Ragdoll een handelsmerk en deponeerde het merk. Nu moesten alle andere Ragdol fokkers een contract met haar aangaan en haar royalty's betalen voor elk kitten dat verkocht werd. Ann begon ook een kattenvereniging genaamd 'the International Ragdoll Cat Association (IRCA), maar die zich onafhankelijk van de andere grote kattenrasorganisaties opstelde.

Ann had erg strenge fok regels, die andere fokkers wel moesten volgen om hun kittens als 'echte' Ragdoll kittens te kunnen registeren. Ann was ook een excentrieke vrouw, die geloofde in wat ze zei. En soms vertelde ze op dezelfde dag tegenstrijdige informatie. Na verloop van tijd begon Ann ook erg vreemde, soms zelf humoristische claims te maken. Zo claimde ze bijvoorbeeld dat Ragdolls menselijke genen hadden, of genen van een wasbeer, dat Ragdolls immuun waren voor pijn en angst, en dat ze de laatste link waren tussen mensen en marsmannetjes! De verstandhouding tussen Ann en de andere Ragdoll fokkers verslechterde en veel fokkers gaven op en stopten ermee. Uiteindelijk waren een groep fokkers de strenge regels zat, en besloten om uit te IRCA te stappen. Ze begonnen te werken aan de acceptatie van de Ragdoll bij de andere kattenvereringen. De meest belangrijke mensen hierin waren Laura en Danny Deyton, die hun Ragdolls hadden gekregen voordat Ann�s fok regels waren ge�mplementeerd. Hierdoor konden ze legaal onder deze regels uitkomen en hun eigen fok programma beginnen.

The Ragdoll Society, wat later veranderd werd in de Ragdoll Fancier�s Club en toen in het huidige Ragdoll Fanciers� Club International (RFCI), werd opgericht in 1971 om het ras te promoten bij de grote kattenverenigingen in Amerika zodat Ragdolls overal in shows bewonderd konden worden. In 1967 werden Ragdolls voor het eerst erkend als ras in Amerika, en in 1981 werden de eerste Ragdolls ge�xporteerd naar Europa. Door hun vreemde naam en de mythen die om het ras hing werd de Ragdoll vaak genoemd in de pers, en meer en meer mensen raakten ge�nteresseerd. Die aandacht had ook wel zijn negatieve punten; veel rasverenigingen hebben een tijd lang geweigerd om het ras te erkennen omdat ze het inhumaan vonden om een kat te fokken die geen pijn voelt of geen angst heeft zodat het zich niet kan verdedigen! Gelukkig zijn de meeste onduidelijkheden inmiddels recht gezet en is de Ragdoll nu 1 van de grootst groeiende kattenrassen in de geschiedenis!

Op dit ogenblik is de Ragdoll nog een relatief onbekend ras, maar het aantal Ragdolls en fokkers groeit erg snel. Ann Baker is in 1997 overleden, ze stierf verbitterd en verraden. Het Ragdoll handelsmerk en de IRCA zijn nog steeds actief na haar dood, en er zijn nog steeds geregistreerde en niet-geregistreerde Ragdolls op de markt. IRCA is nog steeds onafhankelijk van de andere belangrijke kattenverenigingen, en omdat het IRCA fokkers verboden is zich ook bij andere verenigingen aan te sluiten is hun aantal klein en wordt steeds kleiner. RFCI is ook nog steeds actief. Op dit moment zijn Ragdolls als ras erkend door bijna alle kattenverenigingen in de wereld en sommige fokkers zijn druk bezig met het introduceren van nieuwe kleuren en patronen. En met de nog steeds groeiende interesse in het ras, is de toekomst van de Ragdoll erg zonnig en rooskleurig.

 

Het karakter

Ragdolls betekent lappenpop in het Nederlands. De naam verwijst naar de neiging van de Ragdoll om al zijn spieren te verslappen zodra ze opgetild worden en zich volledig te ontspannen zodra ze in je arm liggen.. Ze zijn vriendelijk, lief, volgzaam, zacht en sereen. Hoewel ze veel goede eigenschappen hebben, is het toch de persoonlijkheid van de Ragdoll die veel mensen Ragdoll verslaafd heeft gemaakt!

Hoewel het lijkt dat de lange zijde zachte vacht van een Ragdoll veel werk geeft, is dit eigenlijk erg makkelijk om te onderhouden. In tegenstelling tot Perzische katten, die elke dag een borstelbeurt nodig hebben, heeft de vacht van een Ragdoll geen neiging tot klitten en heeft weinig verzorging nodig. Ragdolls begrijpen dat de mens een drukke agenda heeft, en verzorgen hun vacht daarom ook zelf. Doordat ze geen ondervacht hebben, verharen Ragdolls ook relatief weinig. Het is voldoende om ze een keer per week te borstelen om eventuele losse haren te verwijderen en om haarballen (die zeldzaam zijn) te voorkomen.

Ragdolls zijn echt op de mens gericht, ze zijn graag bij mensen in de buurt en hechten zich sterk aan hun eigenaar. Vele Ragdoll eigenaren vertellen dat hun kat op hen wacht bij de deur totdat ze thuis komen, en ze door het hele huis achtervolgt als een schaduw. Ragdoll eigenaars zijn zelden alleen; Ragdolls willen graag deelnemen aan alles wat in huis gebeurd en willen graag hun baasje 'helpen' met alles wat ze doen. Omdat de Ragdoll graag bij je in de buurt blijft, moet je altijd uitkijken niet op ze te stappen. Gelukkig vergeten en vergeven ze snel. Omdat Ragdolls erg sociaal zijn, zou je minstens twee katten in huis moeten hebben als je vaak weg bent.

Ragdolls zijn kalm, maar toch ook wel actief en willen graag spelen. Door hun makkelijk karakter kunnen Ragdolls goed overweg met andere dieren in huis, en kinderen zijn ook geen probleem. Ze gebruiken zelden hun nagels als ze spelen. Ragdolls kunnen gemakkelijk in een klein appartement gehouden worden, en vinden het prima om altijd binnen te zitten. Je moet dan wel met ze spelen en ze voorzien van kattenspeeltjes en een klimpaal. Om precies te zijn: Ragdolls mogen eigenlijk nooit alleen naar buiten, omdat ze (te) goed van vertrouwen zijn en iedereen zien als een vriend. Dat goede vertrouwen zie je ook in de manier waarop mensen met ze omgaan: Je kan een Ragdoll op zijn rug leggen en ze als een baby vervoeren, je kan ze in je nek leggen en dragen als een stola. En, in tegenstelling tot andere katten, Ragdolls houden ervan om geaaid te worden op hun buik.

Ragdolls zijn meestal niet erg spraakzaam, en hebben een zachte stem. Toch hebben ze een grote woorden schat, en vaak kunnen Ragdoll eigenaren de diverse 'mauws', 'miauws', 'pieps' en 'Rrrrrs's' onderscheiden en herkennen.!

Ragdolls zijn minder eigenwijs dan andere katten vaak kunnen zijn, en kunnen makkelijk worden getraind. Ze leren meestal de zelfde truckjes als honden, zoals het apporteren van een speeltje. Ze kunnen ook makkelijk aangeleerd worden om met de riem om 'uitgelaten' te worden, of om bijvoorbeeld alleen de krappaal voor hun nagels te gebruiken. Ragdolls zullen meestal niet je hele huis verbouwen als je niet thuis bent, omdat ze zo rustig zijn, en ook liever gewoon op de grond blijven dan bovenop kasten te springen. Doordat ze geen ondervacht hebben, verharen Ragdolls relatief weinig.

Vergeet niet dat dit de algemene kenmerken van een Ragdolls zijn, en zoals in elk kattenras geldt dit niet altijd voor elke Ragdoll. Elke Ragdoll is een individu op zichzelf!

 

Het uiterlijk

Het eerste wat je opvalt als je een Ragdoll ziet is zijn postuur. Poezen wegen meestal tussen de 4 en 6 kilo, en katers tussen de 7 en 10 kilo. Dit maakt ze drie keer groter dan 'normale' katten! De Ragdoll is het grootste gefokte kattenras in de wereld en worden zelfs genoemd in het Book of World Records. Ragdolls groeien langzaam en het duurt ongeveer 3 tot 4 jaar tot ze volwassen zijn.

Ragdolls zijn groot gespierd en grof gebouwd, met een krachtige borst en grote schouders. De ogen zijn groot, ovaal en altijd blauw. Een donkere kleur blauw heeft de voorkeur. De oren zijn groot en rond en wijzen lichtjes naar voren. De hoek waarin de oren zich bevinden ziet eruit als een ski schans. De staart is lang en vol.

Ragdolls hebben een hele zachte, halflange vacht. Ze hebben meestal langer haar rondom de nek en op de schouders.

Alle Ragdolls zijn 'gepointe' katten, waarmee bedoeld wordt dat hun gezicht, oren, poten en staart donkerder zijn dan de rest van hun lichaam. De kittens worden wit geboren, en na 10 dagen wordt langzaam de kleur en het patroon zichtbaar. Ragdolls worden donkerder met de jaren, en jonge katten hebben meestal het grootste contrast tussen de points en hun lichaamskleur. Er zijn 3 standaard patronen en vier basis kleuren die je onderaan deze pagina kunt vinden. Er zijn ook nieuwe, niet-traditionele kleuren en patronen en meer die nog ontwikkeld worden. Dit gebeurd door het fokken met andere rassen en oude originele Ragdoll lijnen. Dit zijn onder andere tortie points, lynx points, zilver & cr�me points, rood(red)/flame points, vaste kleuren (geen points) en andere oog kleuren. Dit is echter nog erg uitzonderlijk en experimenteel, en lynx point, red point en tortie point komen van deze kleuren het meeste voor. Er zijn op dit moment nog maar een paar katten verenigingen die deze variaties accepteren, maar uiteindelijk zullen ze meer gemeengoed worden.

Standaard kleuren 

Seal

Points zijn donker bruin, De lichaamskleur kan vari�ren van cr�me tot warm bruin.

Chocolate

Points zijn licht melk chocolade kleur. De lichaamskleur kan vari�ren van ivoor tot cr�me.

Blue

Points zijn licht blauw tot zilver blauwgrijs. De lichaamskleur is ivoor tot blauwig wit.

Lilac

Points vari�ren van ijzig grijs tot paars beige. Hun lichaamskleur heeft een warme magnolia gloed.

 

Standaard patronen

Colorpoint

De colorpoint heeft donkerder points dan de rest van het lichaam. Het contrast varieert. Een sterke afscheiding tussen points en lichaam heeft de voorkeur. Er is geen wit, hoewel bijna wit voor mag komen. Het neus leer en de voetzooltjes moeten dezelfde kleur hebben als de points. 

Mitted

Hetzelfde als de colorpoint, behalve dat 'mitted' Ragdolls sokjes aan hebben, dat wil zeggen witte sokjes aan de voorpoten, en laarzen (tot de helft van hun achterpotten) aan de achterkant. Kin en borst zijn wit en buik heeft een witte streep. Soms heeft een mitted Ragdoll een witte bles (1) op de neus, wat algemeen geaccepteerd is op shows. 

Bicolor

Bicolor heeft ook donkere points, maar het masker heeft een omgekeerde V vanuit de ogen tot de wang. De lichaamskleur is wit, met een 'zadel' op de rug met een witte plek in het midden. De kleuren wit vari�ren bij bi-colors. Het neus leertje en voetzooltjes zijn roze.

Mid-high white bicolor

Mid-high white bicolor heeft een bredere 'V' op het gezicht. Soms een kleine uitbraak op de potten gevonden worden. De hoeveelheid wit varieert. Mid-high wites kunnen ook een goede V hebben en geen wit in staart en oren.

High white bicolor/van

High white bicolor/van heeft normaal gesproken geen 'zadel' op de rug. De 'V' op het masker begint meestal bij de oren.

High mitted

High mitted is een mitted met twee mitted genen in plaats van 1. Er is meestal een kleine uitbraak op de ellebogen, maar verder zien ze er uit zoals bicolors.

 

Hoe herken je een ragdoll

Een Ragdoll wordt soms verward met een aantal andere kattenrassen die ook 'points' en een lange vacht hebben. Hoewel deze rassen er op het eerste gezicht allemaal hetzelfde uitzien, zijn ze gemakkelijk uit elkaar te houden als je ze iets beter bekijkt. Hier vergelijken we de Ragdoll met andere kattenrassen om het makkelijk voor je te maken om de verschillen te zien. Vergeet echter niet dat soms ook gewone (geen raskat) katten er uit kunnen zien als een Ragdoll, en dat niet alle raskatten er ook precies volgens hun offici�le standaard uitzien.

Colourpoint Perzen

Colourpoint Ragdolls en colourpoint Perzen hebben beide een lange vacht en dezelfde vacht patronen, maar verschillen tot op diverse punten van elkaar. Het uiterlijk van een Pers is meestal kort en rond, terwijl Ragdolls groot en gespierd zijn. Een pers heeft een ronde kop, platte neus, en ronde ogen. Ragdolls hebben een brede gespierde kop, en ovale ogen. Perzen hebben een veel korte neus dan een Ragdoll. Perzen hebben een kort lichaam, terwijl Ragdolls een lang en gespierd lichaam hebben. Perzen hebben een langere en vollere vacht. Ragdolls hebben een langere staart dan Perzen.

Heilige Birmaan

Birmanen en mitted Ragdolls hebben vele overeenkomsten, maar als je meer precies kijkt dan kan je ze wel makkelijk uit elkaar houden. Ragdolls hebben een groter en meer gespierd lichaam dan Heilige Birmanen. Ragdolls hebben een bredere kop, en Birmanen hebben rondere ogen. Birmanen hebben meer uitgesproken profielen met hun Romeinse neuzen, en Ragdolls hebben een langere staart. In tegenstelling tot een Birmaan, heeft een Ragdoll een witte kin en borst, een witte streep op hun buik, en op hun achterpoten dragen ze witte 'laarzen', terwijl Birmanen 'sokjes' hebben.

En hoewel veel mensen het wel denken, Heilige Birmanen en Ragdolls zijn niet verwant met elkaar.

 

Wat is er zo speciaal aan Ragdolls

De persoonlijkheid van de Ragdoll is perfect

Een meer liefdevolle kat zal je nooit vinden. Ragdolls zijn echte binnenhuis katten die erg hangen aan hun baasje. In ruil krijgen de baasjes een eindeloze stroom van liefde van hun Ragdolls. Veel Ragdoll bezitters vergelijken de persoonlijkheid van hun Ragdoll met die van een trouwe hond. Ragdolls willen graag spelen, en er zijn volop voorbeelden van Ragdolls die hun favoriete speeltje apporteren, leren om pootjes te schudden, en netjes te gaan zitten op commando. De persoonlijkheid van de Ragdoll is warm en vriendelijk. Jou Ragdoll zal continue bij je willen zijn. Je zult bij de deur begroet worden wanneer je thuis komt en gevolgd worden door het huis, zelfs tot in badkamer. Wanneer je een douche neemt, reken er op dat je Ragdoll blijft kijken, en geduldig blijft wachten naast de douche cabine. Zodra je het douche gordijn opzij schuift of de deur opent zal je Ragdoll je aankijken met zijn grote blauwe ogen. Je Ragdoll zal nieuwsgierig nieuwe gasten in je huis groeten.

Als je een schootkat zoekt, dan is de Ragdoll voor jou. Ragdolls hebben de aandacht en veel liefde van hun baasje nodig. Zeer weinig katten rassen hebben dezelfde intieme vriendschappelijke karakteristieken zoals die van de Ragdoll.

Persen worden gekocht om hun mooie vacht. Maine Coons worden gekocht om hun grote verschijning. Siamese katten worden gekocht om hun blauwe ogen. Heilige Birmanen worden gekocht om hun mooie vacht tekeningen. Ragdolls worden gekocht om hun prachtige persoonlijkheid. En je krijgt dan als bonus ook nog een prachtige vacht, een grote kat, schitterende blauwe ogen, een warme relaxte persoonlijkheid en de klassieke gepointe uitstraling, allemaal in 1 waanzinnig pakket genaamd de Ragdoll....

 

Is een Ragdoll iets voor mij

Dit ras is iets voor jou, als:

  • je een vriendelijk vriendje zoekt dat graag bij mensen is.
  • je van erg grote katten houdt. je een kat wilt met een lange zachte vacht die je niet constant hoeft te verzorgen.
  • je een binnenkat wilt die makkelijk aan de lijn naar buiten kan.
  • je een kat wilt die je makkelijk kan trainen.
  • je een kat wilt die niet overloopt van energie.
  • je een kat wilt die makkelijk met andere dieren en kinderen kan opschieten.
  • je een stille kat wilt.
  • je een kat wilt die niet veel verhaart.

Dit ras is niet iets voor jou als:

  • je kat vaak voor langere tijden alleen moet laten.
  • je een kat met veel 'praatjes' wilt.
  • je een kat voor de muizenjacht zoekt.
  • je een onafhankelijke, trotse kat wil die goed voor zichzelf kan zorgen.
  • je een erg speelse en actieve kat zoekt.
  • je niet de hele tijd bij je kat in de buurt wil zijn als je thuis bent (Ragdolls willen graag bij je zijn, zelfs op de wc of badkamer).
  • je een buitenkat zoekt.

 

De verzorging van een Ragdoll

Een Ragdoll wordt soms gezien als een ras dat weinig verzorging nodig heeft. Ragdolls hebben natuurlijk net zoveel verzorging nodig als elk andere kat, maar ze hebben als ras geen speciale kenmerken die speciale aandacht nodig hebben.

Hoewel het lijkt dat de lange zijde zachte vacht van een Ragdoll veel werk geeft, is dit eigenlijk erg makkelijk om te onderhouden. In tegenstelling tot Perzische katten, die elke dag een borstelbeurt nodig hebben, heeft de vacht van een Ragdoll geen neiging tot klitten en heeft weinig verzorging nodig. Ragdolls begrijpen dat de mens een drukke agenda heeft, en verzorgen hun vacht daarom ook zelf. Doordat ze geen ondervacht hebben, verharen Ragdolls ook relatief weinig. Het is voldoende om ze een keer per week te borstelen om eventuele losse haren te verwijderen en om haarballen (die zeldzaam zijn) te voorkomen.

Over vaccinaties zijn de meningen onder fokkers nog verdeeld, sommige fokkers zeggen dat de Ragdoll geen inentingen moet krijgen met levende vaccinatiestoffen. Maar in het algemeen is een Ragdoll een gezond ras, en heeft geen speciale aandachtspunten voor wat betreft zijn gezondheid. Sommige lijnen kunnen bepaalde nier of hart problemen met zich meedragen, maar daar is tegenwoordig goed op te testen en dit kan bij meerdere kattenrassen in meer of mindere mate voorkomen. Het is in ieder geval goed om een Ragdoll altijd bij een betrouwbare fokker te kopen die ook bepaalde gezondheidsgaranties kan geven.

Door zijn natuurlijke vertrouwen mogen Ragdolls nooit alleen naar buiten. Omdat ze te goed van vertrouwen zijn zullen ze iedereen als een vriend zien. Katten alleen naar buiten laten is op zichzelf al gevaarlijk in deze moderne wereld. Een binnenkat leeft een gezonder leven, en in stedelijke gebieden leeft een binnenkat tien jaar langer dan een kat die buiten komt. Je kat kan onder een auto komen, gebeten worden door een hond, of hij kan gestolen worden. Veel mensen vinden het binnen opsluiten van een kat zielig, maar buitenkatten sterven hoogst waarschijnlijk een gewelddadige dood. Gelukkig kan een Ragdoll zich goed aanpassen aan kleine appartementen en kunnen ook gemakkelijk getraind worden om met een halsband en aangelijnd naar buiten te gaan.

Onthoud in ieder geval dat Ragdolls drie keer groter dan normale katten kunnen worden, dus koop niet de kleinste kattenbak, draagmand enz. Zeker als je een Ragdoll kat krijgt; mannetjes Ragdolls kunnen behoorlijk groot worden!

 

Ragdoll mythes

Er is waarschijnlijk nog nooit een kat zo controversieel geweest als de Ragdoll. Het ras, dat gecre�erd werd door Ann Baker, is omgeven met rare geruchten en claims, waarvan een groot deel door Ann zelf gestart zijn. Helaas verschijnen er zelfs tegenwoordig nog artikelen en boeken die deze claims als waarheid verkondigen. Ragdolls zijn uitgebreid getest in een universiteit om te kunnen bewijzen dat Ragdolls ook maar gewoon normale katten zijn. We zetten hier enkele van deze claims op een rijtje:

  • Ragdolls hebben een hoge weerstand tegen pijn.
    Ragdolls voelen net zoveel pijn als andere katten. Iedereen die wel eens per ongeluk op een Ragdoll gestaan heeft kan je dat vertellen!
  • Ragdolls hebben geen vrees.
    Ragdolls zijn erg vertrouwensvolle rustige katten, die niet zo snel van streek raken en ergens van schrikken. Maar Ragdolls zijn niet dom!
  • Ragdolls hebben niet hetzelfde jacht instinct als normale katten.
    Ragdolls hebben hetzelfde instinct als andere katten, maar soms kunnen ze een beetje onhandig zijn, en goede muizenjagers zijn ze ook niet.
  • Ragdolls hebben misvormde botten of spieren.
    Dat Ragdolls zich heerlijk kunnen ontspannen als je ze optilt heeft mensen doen denken dat er iets fysieks mis is. Het is wetenschappelijk bewezen dat dit niet het geval is!
  • Ragdolls kunnen zich niet verdedigen.
    Ragdolls hebben klauwen en nagels net zoals andere katten, maar hoeveel ze die gebruiken is persoonlijk. In het algemeen kunnen Ragdolls zich prima verdedigen, maar doen dit alleen als dat echt nodig is.
  • Ragdolls zijn zo meegaand omdat ze niet erg slim zijn.
    Ragdolls staan bekend als snelle leerling en kunnen goed worden getraind.
  • Ragdolls zijn zo meegaand en rustig dat ze dus niets doen de hele dag.
    Dit is natuurlijk helemaal individueel. Sommige Ragdolls zijn erg stil, sommige erg speels. In het algemeen staan Ragdolls om hun speelsheid bekend. Ze zijn nieuwsgierig en willen graag aan alle activiteiten in het huis deelnemen!
  • Ragdolls zijn erg geschikt voor mensen die een allergie voor katten hebben.
    Omdat Ragdolls geen ondervacht hebben en weinig verharen, wordt wel eens gezegd dat ze geen allergische reactie kunnen veroorzaken. Het is normaal gesproken echter niet de vacht maar de huidstof dat een allergische reactie veroorzaakt. Daarom kunnen Ragdolls net zo erg een reactie veroorzaken als elk ander kattenras.
  • Ragdolls zijn genetisch veranderd.
    Deze claim is als eerste door Ann Baker gemaakt. Er is echter geen enkel bewijs dat dit onderstreept, en dergelijke technologie bestond nog niet in de 60'er jaren toen het Ragdoll ras begon.
  • Ragdolls zijn gemaakt door een witte Pers/Angora met een Heilige Birmaan te kruisen.
    Ragdolls zijn gefokt door middel van straat katten, en raskatten zijn vrijwel niet gebruikt. De witte Pers/Angora was Josephine, een normale langhaar straatkat van onbekende afkomst. Het is best mogelijk dat Ann Baker, die een Perzen fokker was, uiteindelijk ook Perzen heeft gebruikt in haar Ragdoll fok programma. De Birmaan was Buckwheat, een kitten van Josephine dat sprekend leek op een Birmaan maar die waarschijnlijk geen enkel Birmaans bloed in zich had. Ook Daddy Warbucks, een ander kitten van Josephine (met onbekende vader) leek erg op een Birmaan. Maar er is genetisch bewijs dat uitsluit dat Birmaanse katten zijn gebruikt zijn om Ragdolls te fokken; De genen verantwoordelijk voor het mitted patroon bij Ragdolls zijn niet hetzelfde als die verantwoordelijk voor het patroon bij Birmanen. Het colourpoint gene kwam waarschijnlijk van een Siamees of een colourpoint Pers die destijds buiten mocht komen in de straten in het gebied waar ook Josephine leefde. De lange vacht en witte sokjes, niet erg uitzonderlijk bij straat katten, kwam ergens anders vandaan.